Artykuły i publikacje
International Dark-Sky Association uznała niewielką wyspę Sark, położoną 80 kilometrów od wybrzeży Anglii na Kanale La Manche, za pierwszą wyspę ciemnego nieba. Na jej terenie nie ma dużych miast, a według danych z 2008 roku zamieszkiwana jest przez około 600 mieszkańców. Zachowaniu jakości ciemnego nieba na Sarku sprzyjają dodatkowo zakazy poruszania się samochodami oraz używania helikopterów.
Podczas 3. Międzynarodowego Sympozjum Parków Ciemnego Nieba na wyspie Lastovo (Chorwacja), powstał ciekawy film promujący tematykę ochrony ciemnego nieba, przedstawiający cykl "rozwoju nocy" wraz ze śladami zanieczyszczenia sztucznym światłem. Autorem tej prezentacji jest Harald Bardenhagen z Niemiec, a wraz z nim Vincenz Wirth, Ehsan Mehjroo oraz Kambiz Khaleghi, którzy w ciągu kilku godzin wykonali 800 zdjęć z czasem naświetlania 30 sekund każde, używając obiektywu szerokokątnego o kącie widzenia 180°. Film zawiera opisy tłumaczone już na kilkanaście języków, wśród których znalazła się także i polska wersja w przekładzie Sylwestra Kołomańskiego.
Jak często obserwując nocne niebo zastanawiamy się jaka jest jego jakość? Ilekroć wyjeżdżając za miasto wpatrujemy się w ciemną odchłań zadając sobie pytanie - czy to już można nazwać ciemne niebo, czy też jest jeszcze zbyt jasne? Jednym z dokładniejszych metod sprawdzenia tego stanu rzeczy jest użycie np. przyrządu o nazwie SQM (Miernik jasności nieba), ale gdy nie posiadamy takiego czujnika, najlepszą metodą do oceny jakości nieba może się okazać skala Bortla. W tym artykule przybliżymy właśnie to zagadnienie...
W niniejszym artykule przedstawimy Państwu informacje zaczerpnięte z sierpniowego biuletynu wydanego przez IDA Santa Barbara. Warto się z nimi zapoznać, gdyż niezależnie od tego, czy mieszkamy w Kalifornii, czy w innym cywilizowanym miejscu na świecie, problem pozostaje ten sam. Idea „ciemnego nieba”, zapoczątkowana względami obserwacji astronomicznych, niesie ze sobą coraz większy bagaż korzyści, jakie możemy pozyskać, wdrażając ją w nasze życie. Dzięki tłumaczeniu Katarzyny Cwynar możemy przybliżyć internautom fragmenty wspomnianej broszury.
"O urzędnikach którzy ukradli gwiazdy, czyli zwróćcie nam niebo. Droga Mleczna? Współcześnie kojarzona jest głównie ze słodkim batonikiem. Niestety. Tylko pomyśleć, że tysiące lat temu była postrzegana jako jedno z najpiękniejszych zjawisk na świecie... Mówi się: najciemniej pod latarnią. Słyszałam to wiele razy, lecz nigdy nie miało dla mnie specjalnej wartości. Tylko taka metafora, że to, czego szukamy, jest tak naprawdę bardzo blisko. To prawda. Ale należy zastanowić się nad dosłownym znaczeniem tego przysłowia. Zacznę od tego, że na świecie istnieją organizacje dbające o to, co pozaziemskie. Takim przykładem jest międzynarodowe stowarzyszenie Dark Sky.